رابطه ازدواج و مسکن، هدف اصلی ازدواج، تشکیل یک زندگی مشترک از سوی زن و مرد در زیر یک سقف است.
در صورتی که زوجین، جدا از یکدیگر زندگی کنند، هدف اصلی از ازدواج و تشکیل خانواده محقق نمیشود.
حق سکنی با شوهر است و تعیین مسکن از آثار ریاست شوهر به شمار میرود که بخش نخست ماده 1114 قانون
مدنی به این موضوع اختصاص یافته است که بر اساس آن
زن بايد در منزلي که شوهر تعيين ميکند سکني کند، مگر آن که اختيار تعيين منزل به زن داده شده باشد.
🔹مسکن از مصادیق نفقه محسوب میشود
مرد وظیفه پرداخت نفقه به همسر خود را عهده دار است که مسکن نیز یکی از مصادیق نفقه محسوب میشود و به
همین دلیل باید گفت که شوهر مکلف است مسکن و اقامتگاه مناسب برای همسر خود تهیه کند.
🔹امکان اختیار مسکن جداگانه برای زن در صورت خوف ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی
اگر بودن زن با شوهر در یک منزل، متضمن خوف ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی برای زن باشد، وی میتواند
مسکن جداگانه اختیار کند و در صورت ثبوت مظنه ضرر مزبور، محکمه حکم بازگشت به منزل شوهر نخواهد
داد و مادام که زن در بازگشتن به منزل مزبور معذور است، نفقه بر عهده شوهر خواهد بود که این موضوع در
ماده 1115 قانون مدنی از سوی قانونگذار مقرر شده است.
🔹شرط ضمن عقد برای انتخاب محل سکونت
به طور کلی تعیین اقامتگاه زن شوهردار با همسرش است.
ماده 1114 قانون مدنی نیز میگوید که زن باید در منزلی که شوهر تعیین میکند،
سکنی کند مگر آن که اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.
در عین حال، موضوعی که در قالب شرط ضمن عقد به عنوان تعیین مسکن ذکر میشود،
انتخاب محل سکونت است و نه زندگی در منزلی جداگانه از شوهر.
زیرا اقتضای زندگی مشترک، حضور در یک منزل است.
در ایتالیا که در تولید پنیرهای گران قیمت و خاص شهرت دارد،
برخی بانکهای کارگشایی وجود دارند که برای دادن وام و اعتبارات به دامداران،
بجای گرفتن وثیقه ملکی، پنیر آنها را وثیقه می گیرید.
ماندگاری این پنیر ها ، بعضا برای بعمل آمدن تا 5 ماه و برای مصرف تا یکسال مهلت دارد.
خزانه این بانکها اکنون معادل 200 میلیون دلار پنیر مرهونه را بعنوان وثیقه اعطای تسهیلات نگهداری می کند.